Boekrecencie: in een donker donker bos – Ruth Ware

Ik ren.

Ik ren door een maanverlicht bos. Takken zwiepen in mijn gezicht, mijn voeten blijven haken achter besneeuwde varens.

Braamstruiken rijten mijn handen open. Mijn adem stokt in mijn keel. Het doet pijn. Alles doet pijn.

Ik moet het halen. Ik moet bij de weg zijn voor…….

Het boek in een donker donker bos van Ruth Ware vond ik in een kringloopwinkel. De cover van dit boek – een heel donker bos dat je je afvraagt wat daar gebeurt kan zijn – ziet er al zo spannend uit dat ik hem niet kon laten liggen.

Achterflap

Volkomen onverwacht wordt Nora uitgenodigd voor het vrijgezellenfeest van Clare, die ze al tien jaar niet heeft gezien. Een weekend in een uitzonderlijk, modern huis op een afgelegen plek in het bos – de ideale kans voor Nora om de banden met haar beste vriendin weer aan te halen, en het verleden te laten rusten.

Maar dan, tijdens het vrijgezellenweekend, gaat er iets mis.Heel erg mis. Als Nora bijkomt in het ziekenhuis, weet ze niet meer wat er is gebeurd – of wat ze heeft gedaan…

Je leest het verhaal in het perspectief van Nora, in de eerste persoon. De inleiding bestaat uit één pagina, net zoals hoofdstuk één die beide al zo spannend en mysterieus worden beschreven dat ik heel snel aan het verhaal wilde beginnen. In de eerste paar pagina’s leer je de persoonlijkheid van Clare kennen die duidelijk veel heeft meegemaakt. Ze leeft een teruggetrokken en rustig leven als misdaadauteur. Je keert van het heden terug in het verleden.

Als Nora op een dag via de mail een uitnodiging ontvangt voor een vrijgezellenfeest van haar vroegere beste vriendin Clare begint haar hart sneller te kloppen. Nora heeft Clare al tien jaar niet meer gesproken. Ze krijgt een onderbuikgevoel en wilt eigenlijk de mail verwijderen maar dan gaat haar geweten knagen Nora was vertrokken zonder ooit nog achterom te kijken. Maar ergens wil ze het toch goedmaken met Clare. Ze besluit naar het vrijgezellenweekend te gaan met alle gevolgen van dien. Als ze uiteindelijk in een ziekenhuis bed wakker word weet Nora niet meer wat er is gebeurt en niemand wil haar ook iets vertellen.

De plot zit zo goed in elkaar dat het mij niet lukte – voordat de onthulling kwam – te raden wie wat heeft gedaan. Tot op het eind blijft het verhaal mij verrassen. Ik heb heel erg meegeleefd met Clare met wat ze allemaal voor haar kiezen kreeg, maar doordat zij zo een sterke karakter had kon zij zich goed staande houden.

De plotwending kwam wel wat traag op gang en ondanks de spannende cover en inleiding viel mij dit een beetje tegen. Dat komt omdat de motieven voor de moord magertjes waren. Omdat het heel beeldend is geschreven word je wel in het verhaal meegenomen en zie je jezelf wel zitten in het glazen kubus huis midden in het bos waar het verhaal zich afspeelt. De vriendengroep bestaan uit verschillende types die je goed uit elkaar kon houden waardoor het verhaal meer inhoud kreeg. Je leert alle karakters goed kennen wat ik zelf altijd erg leuk vind.