Recensie Ik tel tot tien – Linda Green

Over de auteur:

Linda Green geboren in 1970heeft gewerkt als journalist. Inmiddels is zij fulltime thrillerschijfster en dit is haar vierde boek. Linda Green woont in West-Yorkshire met haar familie

Synopsis:

Een, twee, drie… Lisa Dale doet haar ogen dicht en telt, klaar voor een spelletje verstoppertje in de drukke speeltuin. Als ze haar ogen weer opendoet, is haar vierjarige dochter Ella weg. Verdwenen zonder een spoor achter te laten. De politie, de media en Lisa’s familie zijn radeloos niemand heeft een idee wie de dader kan zijn.
Maar wat als de dader geen vreemdeling is? Wat als degene die het heeft gedaan denkt een goede daad te verrichten? En wat als Lisa’s kleine meisje voor altijd is verdwenen? In een paar tellen kun je alles kwijtraken…

Waar gaat ik tel tot tien over:

Het is Lisa haar beurt om tot tien te tellen en haar dochtertje Ella rent weg om een verstopplekje te zoeken. Daar is zij heel goed in waardoor gaat er niet meteen een belletje gaat rinkelen bij Lia als zij Ella niet zo één twee drie kan vinden. Uiteindelijk belt ze in paniek de politie want Lisa weet zeker dat haar dochtertje nooit alleen het park uit zou lopen. De gedachte dat Ella door iemand is meegenomen schiet door haar hoofd maar dan zou ze toch wel wat laten horen, of het moet een bekende zijn.

Is Ella verdwaald of heeft een ontvoerder toegeslagen op die vraag krijg je al snel antwoord en daarmee komen Lisa en haar man Alex in een wereld van de media en politieonderzoek.

Dit vind ik van het boek:

In één middag heb ik dit boek uitgelezen. Het zal je maar gebeuren, je kind kwijtraken. Een nachtmerrie voor ieder ouder. Hoe kan een kind opeens oplossen in het niets. Je leest al snel in het begin van het verhaal wat er is gebeurt met Ella en dat vond ik zelf een beetje jammer omdat dat voor mij de spanning er af haalde . Het verhaal wordt door meerdere personages verteld waardoor het mijn aandacht wel bleef trekken. Ik kon niet bedenken hoe dit verhaal ging aflopen.